sobota, 22 września 2012

Mętlik

Moja głowa  zapełniła się pytaniami , 
i nie kończącymi się wątpliwościami.
Czemu mi to robisz? Zdecyduj się ! 
Ja już nie chcę żyć w jednym wielkim kłamstwie , 
niczym serial o wielkim chamstwie.

Ja już nie chcę udawać że Cię nie kocham ..
usłyszałam wiele gorzkich słów , 
mimo to chcę twej miłości znów.
Oszukuję siebie mówiąc że jestem twarda  jak skała , 
jestem krucha a miłość moja jest trwała.

Jestem małym ziarenkiem piasku zagubionym w pustyni , 
niszczysz mnie zdaniami nie dokończonymi.
To moja wina ! Gdybym nie odjechała , 
to inną przyszłość bym miała.

Chcę aby ziemia mnie wchłonęła , 
aż krew w żyłach stanęła. 
Aż serce kruche się rozpadło ,
rozprysło  , zapadło.

Czym jest człowiek bez serca ? 
Nikim powtarzam nikim , 
I prosto z serca ten wyczyn. 

2 komentarze:

  1. Fajny blog obserwuję ; ]
    liczę na wzajemność

    OdpowiedzUsuń
  2. Piękny wiersz. Doskonale odzwierciedla chaos w mojej głowie. Pozdrawiam Angusa (http://podmuchgrozy.blogspot.com/)

    OdpowiedzUsuń