Mętlik

Moja głowa  zapełniła się pytaniami , 

i nie kończącymi się wątpliwościami.

Czemu mi to robisz? Zdecyduj się ! 

Ja już nie chcę żyć w jednym wielkim kłamstwie , 

niczym serial o wielkim chamstwie.

Ja już nie chcę udawać że Cię nie kocham ..

usłyszałam wiele gorzkich słów , 

mimo to chcę twej miłości znów.

Oszukuję siebie mówiąc że jestem twarda  jak skała , 

jestem krucha a miłość moja jest trwała.

Jestem małym ziarenkiem piasku zagubionym w pustyni , 

niszczysz mnie zdaniami nie dokończonymi.

To moja wina ! Gdybym nie odjechała , 

to inną przyszłość bym miała.

Chcę aby ziemia mnie wchłonęła , 

aż krew w żyłach stanęła. 

Aż serce kruche się rozpadło ,

rozprysło  , zapadło.

Czym jest człowiek bez serca ? 

Nikim powtarzam nikim , 

I prosto z serca ten wyczyn. 

Bez serca bez duszy.

Czy ty wiesz jak to jest ? 
Chcieć czegoś , a nie móc.
Nie ruszyć się , 
być unieruchomionym. 
Czy ty wiesz jak to jest ? 
Gdy się czegoś chcę.
Czego nie można. 

 Najlepiej przeszłość oddalić ,
lecz ja to wiem. 
Wiem co się stało to tkwi we mnie.
I nie mogę o tym zapomnieć.

Wiem że Ty chcesz zapomnieć , 
ale to nadal tkwi we mnie.
Zgubiłam się w tym wszystkim ,
to znikło.
Jestem zwykłym człowiekiem , 
bez duszy bez serca. 

Najlepiej przeszłość oddalić,
lecz ja to wiem.
Wiem co się stało to tkwi we mnie.
I nie mogę o tym zapomnieć. 

Utonąć w twych ramionach , 
na zawsze zapomnieć o wszystkim. 
Spowodowałeś cierpienie,
lecz gorzej przeżyć.

 Najlepiej przeszłość oddalić,
lecz ja to wiem.
Wiem co się stało to tkwi we mnie.
I nie mogę o tym zapomnieć. 

Wybacz mi za słowa,
które cię skrzywdziły.
Lekkomyślność ja , zgubiona bez serca bez duszy.